Erken çocukluk dönemi, duyguların yoğun, hızlı ve çoğu zaman kontrolsüz yaşandığı bir süreçtir. Çocuklar öfke, hayal kırıklığı, korku, kaygı, ayrılma güçlüğü gibi duyguları tanımlamakta ve yönetmekte zorlanabilirler. Bu durum doğal ve gelişimsel bir süreçtir.

Çocuğun duygularına alan açmak, yalnızca o anı rahatlatmaz; çocuğunuzun uzun vadede: duygusal dayanıklılığı, öz düzenleme becerileri ve sağlıklı sosyal ilişkiler kurmasına katkı sağlar. 

Çocuğa Nasıl Eşlik Etmeliyiz?

1) Duygusunu ifade ederek

• “Öfkelendiğini görüyorum, buradayım.”

• “Üzgünsün, seni anlıyorum.”

Çocuğunuzun duygularını bastırmak değil, takip etmek ve isimlendirmek onu rahatlatacaktır.

2) Şefkatli sınırlar mümkündür. 

• “Kızabilirsin ama zarar veremeyiz.”

• “Vurmak yok; istersen yastığı sıkabiliriz.”

Koşulsuz izin değil, güvenli çerçeve esastır.

3) Model olmak

Yetişkinin sakinliği, çocuk için en güçlü öğretmendir. Çocuğunuz zorlandığınız bir duygu yaşadığınızda bu durumu nasıl yönettiğinizi gözlemler. 

“Şu an sinirlendim, sakinleşmek için nefes alıyorum.”

4) Önce duygu sonra çözüm.

Çözüme geçmeden önce yaşanan duyguyu regüle etmek ve sonra konuşmak önemlidir.